Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
аеёіоуыэя’
дклнр

вэ́ндзіцца, ‑дзіцца; незак.

Зал. да вэндзіць.

вэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Правяльваць у дыме (мяса, рыбу, сала). Вэндзіць кумпякі, паляндвіцу.

вэ́рхал, ‑у, м.

Разм. Страшэнны беспарадак, неразбярыха; крык, шум. У доме — вэрхал, усё пайшло дагары нагамі. Карпаў. На ферме зноў падняўся вэрхал: спрачаліся, каму колькі год. Пташнікаў. Бегае, круціцца, галёкае, як ашалелы: вечны вэрхал праз яго на дварэ. Мележ.