вэндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Правяльваць у дыме (мяса, рыбу, сала). Вэндзіць кумпякі, паляндвіцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)