бранзава́нне, ‑я,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuбранзава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
бранзава́цца, ‑зуецца;
бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.
бранзаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
Свяціцца, зіхацець колерам бронзы.
бранзале́т, ‑а,
Упрыгожанне ў выглядзе вялікага кольца з высакародных металаў, слановай косці і пад., якое носяць на руцэ вышэй кісці.
бранзале́тка, ‑і,
бранзо́ўшчык, ‑а,
Майстар, рамеснік, які вырабляе бронзу ці бронзавыя рэчы.
брані́раванне, ‑я,
бранірава́нне, ‑я,
брані́раваны, ‑ая, ‑ае.
бранірава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.