Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

бранзава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бранзаваць.

бранзава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бранзаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты бронзай.

бранзава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да бранзаваць.

бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.

бранзаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Свяціцца, зіхацець колерам бронзы. Зноў бранзавеюць шышкі на ялінах, Зноў восень на бярэзніках ляжыць... Караткевіч.

бранзале́т, ‑а, М ‑леце, м.

Упрыгожанне ў выглядзе вялікага кольца з высакародных металаў, слановай косці і пад., якое носяць на руцэ вышэй кісці. Пятро Іванавіч націснуў кнопку, аддаў загад і праз некалькі хвілін у кабінет.., ззяючы завушніцамі, каралямі і бранзалетамі, увайшла высокая пышная бландзінка. Арабей.

бранзале́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Тое, што і бранзалет.

бранзо́ўшчык, ‑а, м.

Майстар, рамеснік, які вырабляе бронзу ці бронзавыя рэчы.

брані́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. брані́раваць.

бранірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бранірава́ць.

брані́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад брані́раваць.

бранірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бранірава́ць.

2. у знач. прым. Пакрыты бранёю (у 2 знач.). [Залыгін:] — Браніраваны поезд прыбыў у распараджэнне Мінсказа Савета. Мележ.