Verbum

брані́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да брані́раваць.

бранірава́цца, ‑ру́ецца; незак.

Зал. да бранірава́ць.

брані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Замацоўваць каго‑, што‑н. за кім‑, чым‑н., рабіць што‑н. недатыкальным. Браніраваць месцы ў гасцініцы. Браніраваць білет на самалёт.

бранірава́ць, ‑ру́ю, ‑ру́еш, ‑ру́е; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) бранёю (у 2 знач.). Браніраваць кабіну.

брантаза́ўр, ‑а, м.

Буйны дыназаўр, які жыў у юрскі перыяд у Паўночнай Амерыцы.

[Грэч. brontē — гром і sauros — яшчарка.]

бранхагра́фія, ‑і, ж.

Метад рэнтгеналагічнага даследавання бронхаў, заснаваны на ўвядзенні ў бронхі кантрастнага рэчыва.

[Ад грэч. bronchos — бронхі і grapho — пішу.]

бранхіёлы, ‑аў; адз. бранхіёла, ‑ы, ж.

Самыя дробныя разгалінаванні бронхаў.

бранхі́т, ‑у, М ‑хіце, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

бранхія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бронхаў. Бранхіяльныя залозы. Бранхіяльная астма.

бра́ны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Вытканы ўзорамі, перабіраны. Браная коўдра.

браня́, ‑і, ж.

1. У старадаўнасці — засцерагальнае металічнае адзенне воіна — панцыр, латы, кальчуга. Без лат, у лагах і брані Чые, чые тут ногі не хадзілі! Астрэйка.

2. Стальная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка. Снарад, відаць, прабіў браню, бо танк узарваўся. Шамякін.

браня... (гл. броне...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжываецца замест «броне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: бранябойны, браняпоезд.