лінгвастылі́стыка, ‑і,
Раздзел мовазнаўства, што вывучае стылі мовы.
лінгвастылі́стыка, ‑і,
Раздзел мовазнаўства, што вывучае стылі мовы.
лінгві́ст, ‑а,
Спецыяліст у галіне лінгвістыкі; мовавед.
лінгві́стка, ‑і,
лінгві́стыка, ‑і,
Навука аб мове; мовазнаўства.
[Ад лац. lingua — мова.]
лінгвісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лінгвістыкі.
ліне́енне, ‑я,
ліне́ены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
ліне́іцца, ‑неіцца;
ліне́іць, ‑нею, ‑неіш, ‑неіць;
Праводзіць на чым‑н. паралельныя лініі для пісьма па іх ці захавання правільнасці нахілу літар.
ліне́йка 1, ‑і,
1. Прамая лінія на паперы, дошцы і пад., якая дапамагае пісаць роўнымі радкамі, рабіць патрэбны нахіл літар.
2. Планка для вычэрчвання прамых ліній.
3. Адна з дарог унутры лагера, якая падзяляе яго на прамавугольныя ўчасткі — кварталы.
4. Строй у адну шарэнгу.
•••
ліне́йка 2, ‑і,