днець, ✂; безас.; незак.
Займацца на дзень; світаць.
днёўка, ✂, ж.
Аднадзённы прыпынак для адпачынку ў час працяглага пераходу.
днішча, ✂, н.
Дно бочкі або пласкадоннага судна.
дно, ✂, н.
-
адз. Грунт пад вадой вадаёма, ракі, мора.
-
адз. Ніжняя частка паглыблення катлавана, рова і пад.
-
Ніз пасудзіны, скрынкі, судна.
-
перан. Глыбінная частка чаго-н.
-
Асяроддзе дэкласаваных, заняпалых людзей.
-
Д. грамадства.
-
Да дна — да канца, цалкам і поўнасцю.
-
На дне — нямнога, крыху (засталося, пакінута).
-
Перавярнуць уверх дном —
- змяніць што-н. карэнным чынам;
- ператварыць у хаатычны стан.
-
Ісці на дно — занепадаць; маральна апускацца.
|| памянш. днечка, ✂ і донца, ✂.
|| прым. донны, ✂.
дноачышчальны, ✂.
Які служыць для ачысткі дна (у 1 знач.).
днопаглыбны, ✂.
Прызначаны для паглыблення дна (у 1 знач.).
дняваліць, ✂; незак. (разм.).
Выконваць абавязкі днявальнага.
днявальны, ✂, м.
Радавы салдат сутачнага нарада, які дапамагае дзяжурнаму для падтрымання парадку ў падраздзяленні і нагляду за
маёмасцю.
- Выкананне абавязкаў днявальнага.