Verbum

абступі́ць, ✂; зак.

Стаць вакол каго-, чаго-н., акружыць.

• Дзеці абступілі казачніка.
• Лазняк абступіў возера (перан.).

|| незак. абступаць, ✂.

абсу́нуцца, ✂; зак.

Тое, што і асунуцца.

|| незак. абсоўвацца, ✂.

абсу́нуць, ✂; зак.

Тое, што і асунуць.

|| незак. абсоўваць, ✂.

абсу́рд, ✂, м.

Недарэчнасць, бязглуздзіца.

• Дайсці да абсурду.

абсу́рдны, ✂.

Недарэчны, бязглузды.

• Абсурдная думка.

|| наз. абсурднасць, ✂.

абсушы́цца, ✂; зак.

Высушыць сваю вопратку.

• А. ля вогнішча.

|| незак. абсушвацца, ✂.

абсушы́ць, ✂; зак.

Высушыць зверху, кругом.

• А. мокрае адзенне.

|| незак. абсушваць, ✂.

|| наз. абсушванне, ✂ і абсушка, ✂.

абсцы́са, ✂, ж. (спец.).

Адна з каардынат, якая вызначае месца пункта ў прасторы.

|| прым. абсцысны, ✂.

абсцэ́с, ✂, м. (спец.).

Запаленне тканак якога-н. органа з нагнаеннем; гнойны нарыў.

• А. лёгкіх.

|| прым. абсцэсны, ✂.

абсы́пацца, ✂; зак.

Апасці; абваліцца, разваліцца, сыплючыся.

• Лісце даўно абсыпалася з дрэў.
• Склеп абсыпаўся.

|| незак. абсыпацца, ✂.