абступі́ць, ✂; зак.

Стаць вакол каго-, чаго-н., акружыць.

  • Дзеці абступілі казачніка.
  • Лазняк абступіў возера (перан.).

|| незак. абступаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)