Verbum

бранябо́йны, ✂.

Які прабівае браню.

• Б. снарад.

бранябо́йшчык, ✂, м.

Стралок, узброены бранябойным ружжом.

браняві́к, ✂, м.

Тое, што і бронемашына.

бранявы́, ✂.

1. Пакрыты бранёю.

   • Б. аўтамабіль.

2. Які з’яўляецца бранёю.

   • Бранявыя пліты.

браняно́сец, ✂, м.

1. Вялікі браніраваны ваенны карабель з магутнай артылерыяй на борце (у канцы 19 — пачатку 20 стст.).

2. Млекакормячае, пакрытае панцырам з акасцянелых скураных шчыткоў (жыве ў Паўднёвай і Цэнтральнай Амерыцы).

браняно́сны, ✂.

Пакрыты бранёю (у 2 знач.).

• Б. крэйсер.

браняпо́езд, ✂, м.

Браніраваны поезд, прызначаны для баявых дзеянняў у раёне чыгункі.

бранята́нкавы, ✂.

Пра войскі: які мае на ўзбраенні танкі і самаходныя артылерыйскія ўстаноўкі.

брас, ✂, м.

Стыль спартыўнага плавання, пры якім рукі рухаюцца пад вадой.

брасі́ст, ✂, м.

Спартсмен, які плавае брасам.

|| ж. брасістка, ✂.

|| прым. брасісцкі, ✂.