Verbum

чынуша, ✂, м. (разм. пагард.).

Чыноўнік, бюракрат.

чынш, ✂, м. (гіст.).

1. У феадальнай Еўропе: рэгулярныя натуральныя і грашовыя плацяжы зямельнаму ўласніку за карыстанне зямлёй.

2. На Беларусі і ў Літве ў 15—19 стагоддзі: грашовы аброк.

|| прым. чыншавы, ✂.

чыншавік, ✂, м. (гіст.).

1. У феадальнай Еўропе: селянін, які карыстаўся зямлёй часова або бестэрмінова, за што плаціў чынш.

2. На Беларусі і ў Літве ў 15—19 стагоддзі: селянін, асноўнай формай павіннасці якога быў грашовы аброк, чынш.

|| прым. чыншавіцкі, ✂.

чыранка, ✂, ж.

Тое, што і чырок.

чыраня, ✂ і чыранё, ✂, н.

Птушаня чырка.

чырвана... і чырвана-... (гл. чырвона...)

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «чырвона...» і «чырвона-...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. чырванагруды, чырваназорны, чырвананосы, чырванаскуры, чырванатвары, чырванафлоцец, чырвана-плямісты.

чырванабокі, ✂.

З чырвоным бокам.

• Ч. яблык.

чырванаваты, ✂.

З чырвоным адценнем, блізкі па колеру да чырвонага.

чырванавокі, ✂.

З чырвонымі вачамі.

• Чырванавокая плотка.

чырванагубы, ✂.

З чырвонымі губамі.