Verbum

аднаво́р, ✂, м.

У выразе: (сеяць) у аднавор (разм.) — пра сяўбу на полі, узараным адзін раз.

аднавяско́вец, ✂, м.

Жыхар або ўраджэнец вёскі ў дачыненні да каго-н. іншага з гэтай вёскі.

|| ж. аднавяскоўка, ✂.

аднагадо́вы, ✂.

1. Ва ўзросце аднаго года.

   • А. хлопчык.

2. Працягласцю ў адзін год.

   • Аднагадовыя курсы.

3. Які развіваецца і адмірае на працягу аднаго года (спец.).

   • Аднагадовыя травы.

аднагало́снасць, ✂, ж.

1. Поўная згода ўсіх па якім-н. пытанні.

2. Аднадушная падача галасоў за адно і тое ж рашэнне пры галасаванні.

   • Прынцып аднагалоснасці.

аднагало́сны, ✂.

Прыняты ўсімі, аднадушны.

• Аднагалосная думка.

аднаго́дак, ✂, м. (разм.).

Чалавек аднаго года нараджэння з кім-н. і равеснік.

|| ж. аднагодка, ✂.

аднагу́чны, ✂.

Які гучыць адным і тым жа манатонным гукам.

• А. званок.

аднадзёнка, ✂, ж.

1. Насякомае, якое жыве адзін дзень.

   • Матылёк-а.

2. Пра тое, што не мае вялікага значэння і існуе нядоўга (разм.).

   • Кніжка-а.

аднадзённы, ✂.

1. Працягласцю ў адзін дзень.

   • Аднадзённая паездка.

2. Зароблены, налічаны за адзін дзень.

   • А. заробак.

адна́дзіць, ✂; зак. (разм.).

Адвучыць ад якой-н. прывычкі ці хаджэння да каго-н. або куды-н.

• А. ад курэння.
• А. надакучлівага госця.

|| незак. аднаджваць, ✂.