аднадзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Адвучыць ад якой-н. прывычкі ці хаджэння да каго-н. або куды-н.
- А. ад курэння.
- А. надакучлівага госця.
|| незакончанае трыванне: аднаджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)