Verbum

ад’е́хацца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і ад’ехаць (у 1 знач.).

|| незак. ад’язджацца, ✂.

ад’е́хаць, ✂; зак.

1. Паехаўшы, аддаліцца на нейкую адлегласць.

   • А. ад сяла кіламетраў пяць.

2. Паехаць куды-н., пакінуць дом (горад, вёску і пад.).

   • А. на поўнач.

3. Зрушыцца з месца, адсунуцца (разм.).

   • Засаўка ад’ехала.

|| незак. ад’язджаць, ✂.

аджартава́цца, ✂; зак.

Адказаць на што-н. сур’ёзнае жартам.

|| незак. аджартоўвацца, ✂.

аджа́рцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарыі, якая ўваходзіць у Грузію.

|| ж. аджарка, ✂.

|| прым. аджарскі, ✂.

аджа́цца, ✂; зак.

1. Скончыць жніво.

2. Жнучы, аддаліцца ад каго-, чаго-н.

   • А. ад дарогі.

|| незак. аджынацца, ✂.

аджа́ць, ✂; зак.

1. Зжаць жыта, пшаніцу і пад. на невялікай частцы поля ад краю.

   • А. жыта ад дарогі.

2. Адпрацаваць на жніве.

   • А. за дапамогу ў касьбе.

|| незак. аджынаць, ✂.

аджгі́р, ✂, м. (абл.).

Ёрш (у 1 знач.).

• А. — рачная рыба.

аджлу́кціць, ✂; зак. (разм.).

1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем.

   • А. бялізну.

2. Прагна адпіць чаго-н.

   • А. малака.

|| незак. аджлукчваць, ✂.

аджыві́ць, ✂; зак.

Тое, што і ажывіць (у 1 знач.).

|| незак. аджыўляць, ✂.

|| наз. аджыўленне, ✂.

аджы́лы, ✂.

Які аджыў, не адпавядае сучаснасці.

• Крытыкаваць старое, аджылае (наз.).