Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

згінаць, ; незак.

Тое, што і гнуць (у 1 і 2 знач.).

згінуць, ; зак.

Знікнуць, прапасці.

  • Згінь з маіх вачэй!

згладзіцца, ; зак.

  1. Выраўнавацца, знішчыцца пасля разгладжвання.

    • Няроўнасць згладзілася.
  2. перан. Стаць менш прыметным, змякчыцца.

    • Першае ўражанне згладзілася.

|| незак. згладжвацца, .

згладзіць, ; зак.

  1. Выраўнаваць, знішчыць, разгладжваючы, раўнуючы.

    • З. няроўнасці.
    • З. шурпатасць.
  2. перан. Зрабіць менш прыметным, змякчыць.

    • З. супярэчнасці.

  • Згладзіць вострыя вуглы (кніжн.) — змякчыць вастрыню супярэчнасцей.

|| незак. згладжваць, .

згледзець, ; зак. (разм.).

Угледзець, убачыць; заўважыць.

  • Я і не згледзеў, як сцямнела.

  • Як вокам згледзець — як вокам ахапіць.

згніваць, ; незак.

Гнісці, падвяргацца гніенню.

згнілы, (разм.).

Які згніў.

  • Згнілае дрэва.

згода, , ж.

  1. Станоўчы адказ, дазвол на што-н.

    • Даць згоду на што-н.
    • З чыёй-н. згоды.
    • Маўчанне — знак згоды (прыказка).
  2. Аднадумнасць, агульнасць пунктаў гледжання.

    • Прыйсці да згоды.
  3. Сяброўскія адносіны, аднадушнасць.

    • Жыць у згодзе.
  4. безас. у знач. вык. Дамовіліся, пярэчанняў няма.

    • Ну, што, з.? Едзем разам?

  • У згодзе з чым (кніжн.) — тое, што і ў адпаведнасці з чым-н.

  • Дзейнічаць у згодзе з прынятым рашэннем.

згоднік, , м. (пагард.).

Той, хто праводзіць згодніцкую палітыку з класавым ворагам.

|| прым. згодніцкі, .

згодніцтва, , н. (пагард.).

Дзейнасць, палітыка згодніка.