адва́л,
-
гл. адваліць 1. -
Прыстасаванне ў плузе для адразання і пераварочвання пласта зямлі.
-
Перавернуты пласт зямлі.
-
Насып з пустых парод, шлаку
і пад. на горных распрацоўках (спец. ).
||
адва́л,
Прыстасаванне ў плузе для адразання і пераварочвання пласта зямлі.
Перавернуты пласт зямлі.
Насып з пустых парод, шлаку
||
адвалачы́,
Валочачы, адцягнуць.
||
адвалі́цца,
Аддзяліўшыся, упасці.
Схіліць тулава назад; адкінуцца (
Наеўшыся, адсунуцца ад стала, пакінуць есці (
||
адвалі́ць1,
Адвярнуць, адкінуць што
Выдзеліць, даць, расшчодрыўшыся (
||
||
||
адвалі́ць2,
Аб суднах, плывучых сродках: адплысці ад берага, прыстані.
||
||
||
адва́р,
Вадкасць, насычаная варам таго, што ў ёй варылася.
||
адваражы́ць,
Паводле ўяўленняў забабонных людзей: варажбой зняць чары з каго
||
адва́раны,
Вараны, звараны.
адваро́т,
Адагнуты і прыгладжаны край адзення ці абутку.
Адваротны бок чаго
адваро́тны,
Які накіраваны ў супрацьлеглы бок.
Супрацьлеглы.
Супрацьлеглы вонкаваму, левы бок прадмета.