адваліць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Адвярнуць, адкінуць што-н. ад чаго-н.

    • А. камень ад дзвярэй.
    • А. завалу і адчыніць вароты.
  2. Выдзеліць, даць, расшчодрыўшыся (размоўнае іранічны сэнс).

    • А. ладны кавалак сала.
    • А. сто тысяч рублёў.

|| незакончанае трыванне: адвальваць.

|| назоўнік: адвальванне, адвал і адвалка.

|| прыметнік: адвальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)