Verbum

utter​¹ [ˈʌtə] adj. по́ўны, абсалю́тны; кра́йні;

utter darkness абсалю́тная це́мра;

utter rubbish по́ўная лухта́

utter​² [ˈʌtə] v. fml вымаўля́ць;

utter a cry ускры́кнуць;

He never uttered a word. Ён не сказаў ні слова.

utterance [ˈʌtərəns] n.

1. fml вымаўле́нне; выражэ́нне сло́вамі;

give utterance to one’s fee lings даць вы́хад пачу́ццям (у словах)

3. выка́званне;

a public utterance публі́чная зая́ва

utterly [ˈʌtəli] adv. зусі́м, по́ўнасцю, ца́лкам; надзвы́чай;

I’m utterly exhausted. Я зусім стаміўся.

uttermost [ˈʌtəməʊst] n., adj. = utmost