Verbum

rob [rɒb] v. гра́біць, рабава́ць, кра́сці;

rob smb. of smth. адабра́ць сі́лай што-н. у каго́-н.

♦

rob Peter to pay Paul ашчаслі́віць аднаго́ за кошт і́ншага

robber [ˈrɒbə] n. грабе́жнік, рабаўні́к, зло́дзей, разбо́йнік;

He was known as a bank robber. Яго ведалі як грабежніка банкаў.

robbery [ˈrɒbəri] n. грабе́ж, разбо́й, аграбле́нне;

an armed robbery узбро́ены разбо́й

robe​¹ [rəʊb] n.

1. ма́нтыя; шыро́кае адзе́нне;

judge’s robes судзе́йская ма́нтыя

2. хала́т

robe​² [rəʊb] v. fml адзява́ць; адзява́цца; апрана́ць; апрана́цца;

robed in black апрану́ты ў чо́рнае

robin [ˈrɒbɪn] n. zool. малі́наўка

robot [ˈrəʊbɒt] n. ро́бат

robust [rəʊˈbʌst] adj. здаро́вы; ду́жы; мо́цны;

robust roots мо́цныя карані́;

He was a robust 65-year-old man. Ён быў дужы 65-гадовы мужчына.

robustness [rəˈbʌstnəs] n. здаро́ўе; сі́ла; моц