Verbum

rind [raɪnd] n.

1. кара́ (дрэва)

2. ску́рка (плода)

ring​¹ [rɪŋ] n.

1. пярсцёнак;

a gold ring залаты́ пярсцёнак;

a wedding ring заруча́льны пярсцёнак

2. ко́льца; ко́ла, круг;

a key ring ко́льца ад ключа́;

rings of smoke ко́льцы ды́му

3. цыркава́я арэ́на; рынг

4. канфо́рка

ring​² [rɪŋ] n.

1. гук; звон

2. звано́к;

give smb. a ring BrE, infml патэлефанава́ць каму́-н.;

There was a ring at the door. У дзверы пазванілі.

♦

run rings around/round smb. infml намно́га апярэ́дзіць/абагна́ць каго́-н.

ring​³ [rɪŋ] v. (rang, rung)

1. звані́ць (пра тэлефон);

The telephone hasn’t stopped ringing all day. Тэлефон званіў увесь дзень.

2. (таксама ring up) тэлефанава́ць;

I’ll ring up the manager tomorrow. Я пазваню дырэктару заўтра.

3. гуча́ць; звіне́ць

♦

ring a bell infml нага́дваць (аб чым-н.);

This surname rings a bell. Гэтае прозвішча здаецца мне знаёмым;

ring in one’s ears/head звіне́ць у вуша́х/галаве́;

ring hollow/false гуча́ць няшчы́ра/фальшы́ва;

ring true гуча́ць праўдзі́ва

ring back [ˌrɪŋˈbæk] phr. v. BrE перазвані́ць (каму-н.)

ring off [ˌrɪŋˈɒf] phr. v. BrE дава́ць адбо́й, ве́шаць тру́бку;

He rang off without giving his na me. Ён павесіў трубку, не назваўшы сваё імя.

ring out [ˌrɪŋˈaʊt] phr. v. гуча́ць; чу́цца;

The sound of a shot rang out. Прагучаў стрэл.

ringing​¹ [ˈrɪŋɪŋ] n. звон, перазво́н

ringing​² [ˈrɪŋɪŋ] adj. зво́нкі, гу́чны

ringleader [ˈrɪŋli:də] n. derog. верхаво́д; завада́тар;

Police arrested the ringleaders but let the others go free. Паліцыя арыштавала завадатараў, а астатніх адпусціла.

ringside [ˈrɪŋsaɪd] n. пе́ршыя рады́ вако́л ры́нга або́ арэ́ны

ring finger [ˈrɪŋˌfɪŋgə] n. безыме́нны па́лец

ring road [ˈrɪŋˌrəʊd] n. BrE кальцава́я даро́га