nerve [nɜ:v] n.
1. anat. нерв;
the optic nerve зро́кавы нерв
2. nerves не́рвы, нерво́васць; нерво́вая сістэ́ма
3. му́жнасць, прысу́тнасць ду́ху, вы́трымка;
lose one’s nerve тра́ціць самавало́данне, бая́цца
4. infml наха́бнасць, наха́бства, дзёрзкасць;
What a nerve! Якое нахабства!
5. сла́бае/балю́чае/хво́рае ме́сца
♦
steel nerves/nerves of steel жале́зныя не́рвы;
get on smb.’s nerves infml дзе́йнічаць на не́рвы, нервава́ць, раздражня́ць;
hit/touch a (raw/sensitive) nerve крана́ць за жыво́е;
steady one’s nerves супако́йваць не́рвы;
I’m just a bundle of nerves today. infml Сёння я проста суцэльны камяк нерваў.
nerve-racking [ˈnɜ:vrækɪŋ] adj. раздражня́льны; які́ нервуе, які́ дзейнічае на не́рвы
nerve-wracking [ˈnɜ:vrækɪŋ] = nerve-racking
nervous [ˈnɜ:vəs] adj.
1. (about, of) баязлі́вы; спало́ханы; які́ баіцца; непако́іцца;
be/feel nervous about smth. нервава́цца/хвалява́цца з-за чаго́-н.;
Mary has always been nervous of big dogs. Мэры заўсёды баялася вялікіх сабак.
2. усхвалява́ны, узбу́джаны, нерво́вы;
He gave a nervous laugh. Ён нервова рассмяяўся.
3. med. нерво́вы, нерво́зны;
a nervous disorder нерво́вае расстро́йства, расстро́йства не́рваў
♦
be nervous of one’s own shadow бая́цца свайго́ (ула́снага) це́ню
nervous breakdown [ˌnɜ:vəsˈbreɪkdaʊn] n. med. нерво́вы зрыў, нерво́вае расстро́йства
nervous system [ˈnɜ:vəssɪstəm] n. нерво́вая сістэ́ма