Verbum

miracle [ˈmɪrəkl] n. цуд, дзі́ва

♦

work/perform miracles твары́ць, здзяйсня́ць цу́ды, дава́ць выда́тныя вы́нікі

miraculous [mɪˈrækjələs] adj.

1. цудо́ўны; дзіво́сны

2. цудатво́рны;

a miraculous recovery/escape цудатво́рнае выздараўле́нне/выратава́нне

miraculously [mɪˈrækjələsli] adv. цу́дам; дзіво́сна;

They miraculously survived the plane crash. Яны цудам засталіся жывымі пасля авіякатастрофы.

mirage [ˈmɪrɑ:ʒ, mɪˈrɑ:ʒ] n.

1. міра́ж

2. ілю́зія

mirror​¹ [ˈmɪrə] n. лю́стра, люстэ́рка

mirror​² [ˈmɪrə] v. адлюстро́ўваць;

This book mirrors his experience. Гэтая кніга адлюстроўвае яго вопыт.

mirth [mɜ:θ] n. fml весяло́сць і смех;

The play produced mirth among the audience. П’еса выклікала весялосць і смех у гледачоў.