Verbum

knob [nɒb] n.

1. шарападо́бная ру́чка (на дзвярах, скрынцы і да т.п.)

2. кава́лачак;

melt a knob of butter in the pan растапі́ць кава́лачак ма́сла на патэ́льні

knobbly [ˈnɒbli] adj. шышкава́ты; бугры́сты

knobby [ˈnɒbi] = knobbly

knock​¹ [nɒk] n.

1. стук;

a knock at/on the door стук у дзве́ры

2. удар

knock​² [nɒk] v. (at/on)

1. сту́каць; сту́кацца

2. біць

knock down [ˌnɒkˈdaʊn] phr. v. збіва́ць з ног;

I was knocked down by a car. Мяне збіла машына.

knocker [ˈnɒkə] n.

1. малато́к або́ кальцо́ (на знадворных дзвярах)

2. прыдзі́ра, прычэ́па

knockout [ˈnɒkaʊt] n.

1. sport нака́ўт;

The fight ended in a knockout. Бой скончыўся накаўтам.

2. infml не́шта ве́льмі прыва́бнае або́ сенсацы́йнае; хто-н. ве́льмі прыва́бны

knot​¹ [nɒt] n.

1. ву́зел (на вяроўцы, шнуры і да т.п.)

2. пучо́к (валасоў)

3. (марскі) ву́зел (мера хуткасці карабля = 1,853 км за гадзіну)

knot​² [nɒt] v. завя́зваць на ву́зел/вузло́м

knotty [ˈnɒti] adj.

1. каржакава́ты, сучкава́ты (пра дрэва)

2. ця́жкі, цяжкі́; заблы́таны;

a knotty problem заблы́таная спра́ва/прабле́ма