Verbum

gut​¹ [gʌt] n.

1. anat. кі́шка;

the blind gut сляпа́я кі́шка

2. pl. guts вантро́бы;

pain in the guts боль у жываце́

3. pl. guts infml му́жнасць, сме́ласць; вы́трымка; рашу́часць (зрабіць што-н. цяжкае або непрыемнае);

She hadn’t the guts to tell him the truth. Ёй (у яе) не хапіла мужнасці сказаць яму праўду.

4. pl. guts су́тнасць; найбо́льш ва́жная ча́стка чаго́-н.;

the guts of the problem су́тнасць прабле́мы

5. med. ке́тгут

♦

slog/sweat/work one’s guts out infml працава́ць ве́льмі напру́жана (для пэўнай мэты)

gut​² [gʌt] adj. infml уну́траны; інстынкты́ўны;

a gut feeling уну́транае пачуццё;

a gut reaction інстынкты́ўная рэа́кцыя

gut​³ [gʌt] v.

1. знішча́ць, спусто́шваць (асабліва агнём);

The factory was gutted in minutes. За некалькі хвілін фабрыка згарэла ўшчэнт.

2. патрашы́ць (рыбу, дзічыну)

gutless [ˈgʌtləs] adj. infml слабаво́льны, бесхрыбе́тны

gutsy [ˈgʌtsi] adj. infml сме́лы; дзёрзкі

gutter [ˈgʌtə] n.

1. (сцёкавы) жо́лаб; вадасцёк, сцёкавая кана́ва (уздоўж вуліцы або дарогі)

2. the gutter трушчо́бы;

children of the gutter дзе́ці трушчо́баў

♦

be born in the gutter нарадзі́цца ў гале́чы

guttural [ˈgʌtərəl] adj. ling. гарта́нны, гарлавы́