Verbum

gag​¹ [gæg] n.

1. заты́чка; кляп

2. infml жарт; сме́шная гісто́рыя;

He did it as a gag. Ён зрабіў гэта дзеля жарту.

gag​² [gæg] v. затыка́ць або́ завя́зваць каму́-н. рот; прыму́сіць маўча́ць

gaga [ˈgɑ:gɑ:] adj. infml

1. ненарма́льны, вар’я́т; не ўсе до́ма

2. (about, over) у мо́цным захапле́нні ад чаго́-н./каго́-н.;

She’s gaga over him. Яна зусім страціла розум з-за яго.

gage [geɪdʒ] AmE = gauge

gaggle [ˈgægl] n. (of)

1. (неадабральна) шу́мная кампа́нія

2. чарада́ (гусей)