Verbum

Dutch​¹ [dʌtʃ] n.

1. нідэрла́ндская мо́ва

2. the Dutch гала́ндцы, нідэрла́ндцы

Dutch​² [dʌtʃ] adj. гала́ндскі, нідэрла́ндскі

♦

go Dutch (with smb.) плаці́ць ко́жнаму за сябе́ (у кафэ, рэстаране); рабі́ць скла́дчыну

Dutchman [ˈdʌtʃmən] (pl. -men) n. гала́ндзец

Dutchwoman [ˈdʌtʃwʊmən] (pl.-women) n. гала́ндка

Dutch courage [ˌdʌtʃˈkʌrɪdʒ] n. BrE, infml несапра́ўдная му́жнасць, кура́ж пад уздзе́яннем алкаго́лю

Dutch treat [ˌdʌtʃˈtri:t] n. пачасту́нак у скла́дчыну, калі́ ко́жны пла́ціць за сябе́

dutiful [ˈdju:tɪfəl] adj. паслухмя́ны; адда́ны

duty [ˈdju:ti] n.

1. доўг, абавя́зак;

a sense of duty пачуццё абавя́зку

2. pl. duties службо́выя абавя́зкі; дзяжу́рства

3. по́шліна;

customs duty мы́тная по́шліна

♦

be on duty дзяжу́рыць;

off duty свабо́дны

duty-free [ˌdju:tiˈfri:] adj. які́ не абклада́ецца мы́тнай по́шлінай;

duty-free goods бяспо́шлінныя тава́ры