Verbum

forbade [fəˈbæd, fəˈbeɪd] past → forbid

forbid [fəˈbɪd] v. (forbade, forbidden) забараня́ць, не дазваля́ць

♦

God/Heaven forbid (that…) Барані́ бо́жа, не дай бог, няха́й бог кры́е

forbidden​¹ [fəˈbɪdn] adj. забаро́нены

♦

forbidden fruit забаро́нены плод

forbidden​² [fəˈbɪdn] p.p. → forbid

forbidding [fəˈbɪdɪŋ] adj. суро́вы, гро́зны; непрыве́тлівы

force​¹ [fɔ:s] n.

1. сі́ла, моц;

the force of the blow/explosion моц уда́ру/вы́буху

2. гвалт; насі́лле;

by force гва́лтам, гвалто́ўна;

use force прымяня́ць насі́лле

3. звыч. pl. the forces mil. во́йска;

government forces ура́давае во́йска;

the armed forces узбро́еныя сі́лы;

a peace-keeping force міратво́рчыя сі́лы

4. phys. сі́ла;

the force of gravity сі́ла прыцягне́ння

5. the force палі́цыя

♦

in force мно́ства, шмат;

be in force мець сі́лу, дзе́йнічаць (пра закон, правіла);

bring into force уво́дзіць у сі́лу;

come/enter into force увахо́дзіць у сі́лу

force​² [fɔ:s] v.

1. прымуша́ць, змуша́ць;

He forced himself to stand up. Ён прымусіў сябе ўстаць;

I was forced to look for another job. Я быў вымушаны шукаць іншую працу.

2. узло́мліваць;

The thieves forced the lock/door. Зладзеі выламалі замок/дзверы

♦

force one’s way сі́лай пракла́дваць сабе́ даро́гу, прабіва́цца (праз натоўп)

forced [fɔ:st] adj. прыму́шаны, зму́шаны; прыму со́вы;

a forced landing вы́мушаная паса́дка

forceful [ˈfɔ:sfəl] adj.

1. мо́цны, валявы́ (пра чалавека)

2. перакана́ўчы (доказ, аргумент і да т.п.)

forceps [ˈfɔ:seps] n. pl. тed. шчыпцы́; пінцэ́т