Verbum

institution [ˌɪnstɪˈtju:ʃn] n.

1. устано́ва; інстыту́т; арганіза́цыя

2. звы́чка, трады́цыя; но́рма паво́дзін

3. устанаўле́нне

instruct [ɪnˈstrʌkt] v.

1. навуча́ць

2. інструктава́ць

instruction [ɪnˈstrʌkʃn] n.

1. pl. instructions інстру́кцыя, указа́нне;

Follow the instructions on the packet. Прытрымлівайцеся інструкцыі на пакеце.

2. навуча́нне

instructive [ɪnˈstrʌktɪv] adj. інструкты́ўны, навуча́льны

instructor [ɪnˈstrʌktə] n.

1. інстру́ктар (па плаванні, лыжах і да т.п.) a ski instructor інстру́ктар па лы́жах

2. AmE выкла́дчык (у каледжы, універсітэце)

instrument [ˈɪnstrəmənt] n. інструме́нт, прыла́да, прыбо́р;

a musical instrument музы́чны інструме́нт

instrumental [ˌɪnstrəˈmentl] adj.

1. (in) кары́сны; ва́жны;

He was instrumental in obtaining the order. Ён садзейнічаў атрыманню заказу.

2. mus. інструмента́льны;

instrumental music інструмента́льная му́зыка

3. ling. тво́рны (склон)

insubordinate [ˌɪnsəˈbɔ:dɪnət] adj. fml непако́рны, непако́рлівы

insubstantial [ˌɪnsəbˈstænʃl] adj.

1. lit. нерэа́льны, ілюзо́рны

2. негрунто́ўны, беспадста́ўны

insufferable [ɪnˈsʌfrəbl] adj. невыно́сны, нясце́рпны