Verbum

jangle [ˈdʒæŋgl] v.

1. бразгата́ць, брынча́ць (звыч. пра металічныя прадметы);

Her bracelets jangled as she walked. Яе бранзалеты бразгаталі пры хадзьбе.

2. раздражня́ць, расстро́йваць, дзе́йнічаць на не́рвы; быць напру́жаным (пра нервы);

She couldn’t sleep, her nerves jangling. Яна не магла спаць, нервы былі напружаныя.

janitor [ˈdʒænɪtə] n. AmE вартаўні́к; дво́рнік; прыбіра́льшчык

January [ˈdʒænjuəri] n. сту́дзень;

in January у сту́дзені

Jap [dʒæp] n. slang, derog., taboo япо́нец; япо́нка

Japanese​¹ [ˌdʒæpəˈni:z] n.

1. япо́нец; япо́нка;

the Japanese япо́нцы

2. япо́нская мо́ва

Japanese​² [ˌdʒæpəˈni:z] adj. япо́нскі

japonica [dʒəˈpɒnɪkə] n. bot. айва́ япо́нская

jar​¹ [dʒɑ:] n.

1. сло́ік; збан

2. BrE, infml ку́халь/ку́фель пі́ва

jar​² [dʒɑ:] n.

1. брынчэ́нне; бра́згат

2. узрушэ́нне; непрые́мнае ўра́жанне

jar​³ [dʒɑ:] v.

1. (on) раздражня́ць; хвалява́ць; ашаламля́ць;

His voice jars on me. Яго голас рэжа мне вуха.

2. (with) дысгармані́раваць, не адпавяда́ць;

These colours jar. Гэтыя колеры не гарманіруюць.