Verbum

jangle [ˈdʒæŋgl] v.

1. бразгата́ць, брынча́ць (звыч. пра металічныя прадметы);

Her bracelets jangled as she walked. Яе бранзалеты бразгаталі пры хадзьбе.

2. раздражня́ць, расстро́йваць, дзе́йнічаць на не́рвы; быць напру́жаным (пра нервы);

She couldn’t sleep, her nerves jangling. Яна не магла спаць, нервы былі напружаныя.