Verbum

ingratiating [ɪnˈgreɪʃieɪtɪŋ] adj. няшчы́ры; падлі́злівы;

an ingratiating smile ліслі́вая ўсме́шка

ingratitude [ɪnˈgrætɪtju:d] n. няўдзя́чнасць

ingredient [ɪnˈgri:diənt] n. інгрэдые́нт, састаўна́я ча́стка, кампане́нт

inhabit [ɪnˈhæbɪt] v. насяля́ць, жыць

inhabitant [ɪnˈhæbɪtənt] n. жыха́р, насе́льнік

inhale [ɪnˈheɪl] v. удыха́ць

inherent [ɪnˈhɪərənt] adj. уласці́вы; прыро́джаны; неад’е́мны;

inherent rights неад’е́мныя правы́;

inherent contradictions уну́траныя супярэ́чнасці

inherit [ɪnˈherɪt] v. атры́мліваць у спа́дчыну, насле́даваць

inheritable [ɪnˈherɪtəbl] adj. biol. спа́дчынны

inheritance [ɪnˈherɪtəns] n.

1. спа́дчына;

2. biol. насле́даванне