Verbum

idiocy [ˈɪdiəsi] n. ідыяты́зм; глу́пства

idiolect [ˈɪdiəlekt] n. ling. ідыяле́кт

idiom [ˈɪdiəm] n. ling.

1. ідыёма

2. гаво́рка

idiomatic [ˌɪdiəˈmætɪk] adj. ling. ідыяматы́чны;

an idiomatic expression ідыяматы́чны вы́раз

idiosyncrasy [ˌɪdiəˈsɪŋkrəsi] n.

1. своеасаблі́васць (характару, паводзін)

2. дзіва́цтва, капры́з

idiosyncratic [ˌidiəsɪŋˈkrætɪk] adj.

1. своеасаблі́вы, уніка́льны

2. дзіва́цкі

idiot [ˈɪdiət] n. ідыёт; ду́рань

idiotic [ˌɪdiˈɒtɪk] adj. ідыёцкі; дурны́

idle​¹ [ˈaɪdl] adj.

1. ляні́вы; бяздзе́йны

2. які́ бяздзейнічае, не працу́е; незаня́ты

3. ма́рны, дарэ́мны;

an idle attempt дарэ́мная спро́ба;

idle curiosity пуста́я ціка́васць;

idle rumours беспадста́ўныя чу́ткі

idle​² [ˈaɪdl] v.

1. гультаява́ць;

idle one’s time away дарэ́мна/ма́рна губля́ць час

2. працава́ць на халасты́х абаро́тах (пра матор)