Verbum

disobedient [ˌdɪsəˈbi:diənt] adj. непаслухмя́ны

disobey [ˌdɪsəˈbeɪ] v. не слу́хаць; не слу́хацца, не падпарадко́ўвацца

disorder [dɪsˈɔ:də] n.

1. непара́дак, бязла́ддзе

2. med. расстро́йства (нерваў, псіхікі)

disorderly [dɪsˈɔ:dəli] adj.

1. бязла́дны

2. дзёрзкі; сваво́льны;

disorderly behaviour хуліга́нства

disorganization BrE -isation [dɪsˌɔ:gənaɪˈzeɪʃn] n. дэзарганіза́цыя

disorganize BrE -ise [dɪsˈɔ:gənaɪz] v. дэзарганізо́ўваць

disorientate [dɪsˈɔ:riənteɪt] v. дэзарыентава́ць

disparage [dɪˈspærɪdʒ] v. fml прыме́ншваць, прымянша́ць, прыніжа́ць; зневажа́ць

disparagement [dɪˈspærɪdʒmənt] n. fml прымяншэ́нне

disparity [dɪˈspærəti] n. (in, between) fml разыхо́джанне; неадпаве́днасць