Verbum

impersonal [ɪmˈpɜ:sənl] adj.

1. аб’екты́ўны; непрадузя́ты

2. безаблі́чны

3. ling. безасабо́вы;

impersonal pronoun безасабо́вы займе́ннік

impersonate [ɪmˈpɜ:səneɪt] v. ігра́ць ро́лю; выдава́ць сябе́ (за каго-н.); імітава́ць

impersonation [ɪmˌpɜ:səˈneɪʃn] n. імітава́нне

impersonator [ɪmˈpɜ:səneɪtə] n. іміта́тар

impertinence [ɪmˈpɜ:tɪnəns] n. дзёрзкасць; наха́бнасць, наха́бства, гру́басць

impertinent [ɪmˈpɜ:tɪnənt] adj. дзёрзкі; наха́бны;

an impertinent question/child дзёрзкае пыта́нне/дзіця́

impetuous [ɪmˈpetʃuəs]adj. імклі́вы, імпэ́тны

impetus [ˈɪmpɪtəs] n.

1. ру́хаючая сі́ла; штуршо́к

2. і́мпульс, сты́мул;

give a fresh impetus to smth. даць но́вы і́мпульс чаму́-н.

implacable [ɪmˈplækəbl] adj. няўмо́льны; бязлі́тасны;

an implacable enemy бязлі́тасны во́раг

implant​¹ [ˈɪmplɑ:nt] n. med. імпланта́т