Verbum

imperative​¹ [ɪmˈperətɪv] n. ling. зага́дны лад, імператы́ў

imperative​² [ɪmˈperətɪv] adj.

1. зага́дны; улада́рны

2. неадкла́дны, пі́льны

imperceptible [ˌɪmpəˈseptəbl] adj. непрыкме́тны; нязна́чны; неадчува́льны

imperfect​¹ [ɪmˈpɜ:fɪkt] п. ling. : the imperfect (tense) імперфе́кт

imperfect​² [ɪmˈpɜ:fɪkt] adj. дэфекты́ўны, недаскана́лы

imperfection [ˌɪmpəˈfekʃn] n. недаскана́ласць; дэфе́кт, зага́на

imperial [ɪmˈpɪəriəl] adj. імпе́рскі; імпера́тарскі

imperialism [ɪmˈpɪəriəlɪzəm] n. імперыялі́зм

imperialist​¹ [ɪmˈpɪəriəlɪst] n. імперыялі́ст (звыч. неадабральна)

imperialist(ic)​² [ɪmˌpɪəriəˈlɪst(ɪk)] adj. імперыялісты́чны