Verbum

disgrace​² [dɪsˈgreɪs] v. га́ньбіць;

disgrace one’s name запля́міць сваю́ рэпута́цыю

disgraceful [dɪsˈgreɪsfəl] adj. гане́бны, непрысто́йны

disguise​¹ [dɪsˈgaɪz] n. пераапрана́нне, маскіро́ўка;

in disguise пераапра́нуты; замаскірава́ны; скры́ты

disguise​² [dɪsˈgaɪz] v.

1. пераапрана́ць, маскірава́ць;

disguise oneself пераапрана́цца, маскірава́цца

2. змяня́ць, зме́ньваць (голас, почырк)

3. хава́ць;

He disguised his feelings. Ён схаваў свае пачуцці.

disgust​¹ [dɪsˈgʌst] n. агі́да;

He resigned in disgust. Ён з абурэннем пакінуў пасаду.

disgust​² [dɪsˈgʌst] v. выкліка́ць агі́ду (у каго-н.)

disgusting [dɪsˈgʌstɪŋ] adj. агі́дны

dish​¹ [dɪʃ] n.

1. блю́да, тале́рка; pl. the dishes по́суд;

wash/do the dishes мыць по́суд

2. стра́ва

3. infml красу́ня

dish​² [dɪʃ] v. кла́сці на блю́да; падава́ць на стол

dish out [ˌdɪʃˈaʊt] phr. v.

1. раскла́дваць па тале́рках (яду)

2. infml раздава́ць (лістоўкі, падарункі і да т.п.)

dish up [ˌdɪʃˈʌp] phr. v. падава́ць на стол

dishcloth [ˈdɪʃklɒθ] n. ручні́к для по́суду