Verbum

distant [ˈdɪstənt] adj.

1. далёкі, адда́лены;

a distant relative далёкі свая́к

2. стры́маны; недружалю́бны

distaste [dɪsˈteɪst] n. (for) агі́да (да каго-н., чаго-н.)

distasteful [dɪsˈteɪstfəl] adj. непрые́мны; кры́ўдны;

distasteful truth го́ркая пра́ўда

distil [dɪˈstɪl] v. дыстылява́ць; ачышча́ць; пераганя́ць (на гарэлку)

distillery [dɪˈstɪləri] n. вінаку́рны заво́д; бро́вар

distinct [dɪˈstɪŋkt] adj.

1. выра́зны; я́сны;

distinct writing разбо́рлівы по́чырк

2. адме́тны;

distinct dialects адме́тныя дыяле́кты

distinction [dɪˈstɪŋkʃn] n.

1. адро́зненне

2. адме́тная асаблі́васць;

a writer of distinction выда́тны пісьме́ннік

3. паша́на;

give smb. a distinction ушанава́ць каго́-н.

distinctive [dɪˈstɪŋktɪv] adj. адме́тны; характэ́рны; асаблі́вы

distinctly [dɪˈstɪŋktli] adv. выра́зна, я́сна;

He spoke distinctly. Ён гаварыў выразна;

distinctly better зна́чна ле́пшы

distinguish [dɪˈstɪŋgwɪʃ] v.

1. адро́зніваць; вылуча́ць;

distinguish oneself by smth. вылуча́цца чым-н.

2. разбіра́ць, распазнава́ць