Verbum

due​¹ [dju:] n.

1. : To give him his due, he tried hard. Трэба аддаць яму належнае – ён вельмі стараўся.

2. pl. dues унёсак;

harbour dues парто́выя збо́ры

due​² [dju:] adj.

1. нале́жны; адпаве́дны;

with due attention з нале́жнай ува́гай;

after due con sideration пасля́ нале́жнага разгля́ду

2. чака́ны; які́ павінен адбы́цца;

The train is due in five minutes. Цягнік прыбудзе праз пяць хвілін;

Your subscription is due. Вам трэба зрабіць унёсак.

♦

in due course у сваю́ чаргу́, сваі́м пара́дкам

due​³ [dju:] adv. дакла́дна, пра́ма;

It lies due south from here. Гэта знаходзіцца прама на поўдзень адсюль.

duel [ˈdju:əl] n. дуэ́ль, паяды́нак;

fight a duel бі́цца на дуэ́лі

duet [djuˈet] n. дуэ́т

due to [ˈdju:tu:] prep.

1. праз, з-за; з прычы́ны;

The train arrived late due to thick fog. Цягнік спазніўся з прычыны густога туману.

2. дзя́куючы;

The team’s success was largely due to his efforts. Каманда перамагла дзякуючы яго намаганням.

dug [dʌg] past, p.p. → dig

dugout [ˈdʌgaʊt] n.

1. блінда́ж

2. чо́вен

DUI [ˌdi:ju:ˈaɪ] v. AmE (скар. ад driving under the influence) кірава́нне тра́нспартным сро́дкам у нецвяро́зым ста́не

duke [dju:k] n. ге́рцаг;

grand duke эрцге́рцаг; вялі́кі князь