Verbum

dispute​¹ [dɪˈspju:t, ˈdɪspju:t] n. fml

1. (over/about) ды́спут; дыску́сія; спрэ́чка;

beyond dispute бясспрэ́чна;

The ownership of the house is in dispute. Права ўласнасці на гэты дом аспрэчваецца.

2. сва́рка, рознагало́ссе

dispute​² [dɪˈspju:t] v.

1. аспрэ́чваць

2. спрача́цца;

There is no disputing about tastes. Аб густах не спрачаюцца.

disqualification [dɪsˌkwɒlɪfɪˈkeɪʃn] n. дыскваліфіка́цыя

disqualify [dɪsˈkwɒlɪfaɪ] v. (from) дыскваліфікава́ць, прызнава́ць няздо́льным (да чаго-н.);

disqualify smb. for the Olympic Games пазба́віць каго́-н. пра́ва ўдзе́льнічаць у Алімпі́йскіх гу́льнях

disquiet [dɪsˈkwaɪət] n. fml хвалява́нне, неспако́й; дрэ́ннае прадчува́нне

disregard​¹ [ˌdɪsrɪˈgɑ:d] n. (for/of) грэ́баванне, пагарджа́нне (кім-н., чым-н.)

disregard​² [ˌdɪsrɪˈgɑ:d] v.

1. грэ́баваць, пагарджа́ць (кім-н., чым-н.)

2. не звярта́ць увагі́ (на што-н.); ігнарава́ць;

disregard orders не выко́нваць зага́ды

disreputable [dɪsˈrepjətəbl] adj. гане́бны, непрысто́йны;

a disreputable area раён, які́ мае ке́пскую сла́ву

disrepute [ˌdɪsrɪˈpju:t] n. дрэ́нная сла́ва;

fall into disrepute набыва́ць дрэ́нную сла́ву

disrespect [ˌdɪsrɪˈspekt] n. (for/to) непава́га, непаша́на;

disrespect for the law непава́га да зако́ну