Verbum

conjunction [kənˈdʒʌŋkʃn] n.

1. fml злучэ́нне, спалучэ́нне, су́вязь

2. ling. злу́чнік

♦

in conjunction with fml суме́сна, супо́льна, ра́зам

conjure [ˈkʌndʒə] v.

1. займа́цца чараўні́цтвам/чарадзе́йствам; выкліка́ць/закліна́ць ду́хаў

2. пака́зваць фо́кусы

conjure up [ˌkʌndʒərˈʌp] phr. v. выкліка́ць (што-н.) ва ўяўле́нні

conjurer [ˈkʌndʒərə] n.

1. чарадзе́й, чараўні́к

2. фо́куснік;

He is no conjurer. Ён зорак з неба не хапае.

conjuror [ˈkʌndʒərə] n. = conjurer

conker [ˈkɒŋkə] n.

1. bot. ко́нскі кашта́н (плод)

2. pl. conkers дзіця́чая гульня́ «кашта́ны» (гульня, у якой конскім каштанам, прымацаваным на канцы вяровачкі, б’юць па іншых каштанах)

connect [kəˈnekt] v.

1. злуча́ць; злуча́цца; звя́зваць; звя́звацца

2. дапасо́ўвацца (па раскладзе – пра транспарт)

3. асацыі́раваць

4. до́бра ста́віцца, разуме́ць (пра людзей)

connected [kəˈnektɪd] adj.

1. (with) звя́заны;

connected events падзе́і, памі́ж які́мі існуе́ су́вязь

2. злу́чаны;

well connected (to) які́ мае ва́жных знаёмых або́ сваяко́ў

connection, connexion [kəˈnekʃn] n.

1. су́вязь, по́вязь (часоў);

in connection with smth. у су́вязі з чым-н.;

in this connection у су́вязі з гэ́тым

2. узго́дненасць

3. pl. connections су́вязі, знаёмства

4. comput. злучэ́нне

connective [kəˈnektɪv] adj. злуча́льны, сувязны́;

a connective word ling. злуча́льнае сло́ва;

con nective tissue biol. злуча́льная тка́нка

conquer [ˈkɒŋkə] v.

1. заваёўваць, пакара́ць

2. перамага́ць, пераадо́льваць, перасі́льваць;

conquer the enemy перамагчы́ во́рага