conjurer [ˈkʌndʒərə] n.
1. чарадзе́й, чараўні́к
2. фо́куснік;
He is no conjurer. Ён зорак з неба не хапае.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)