Verbum

абагача́льнік, ✂, м. (спец.).

1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

   • Абагачальнікі глебы.

2. Спецыяліст па абагачэнню выкапняў.

абагача́льны, ✂.

Які служыць для абагачэння выкапняў.

• А. завод.

абагна́ць, ✂; зак.

1. Апярэдзіць у руху, бегу.

   • А. калону машын.

2. Вырасці большым, вышэйшым за каго-, што-н.

   • А. старэйшага брата.
   • А. аднакласнікаў.

3. перан. Дасягнуць большых поспехаў у параўнанні з кім-, чым-н.

   • А. таварышаў па ведах.

4. Акучыць.

   • А. бульбу.

|| незак. абганяць, ✂.

|| наз. абгон, ✂.

|| прым. абгонны, ✂ і абганяльны, ✂.

• Абгонны манеўр.
• Абганяльны плуг.

абагну́ць, ✂; зак.

1. што. Згінаючы што-н., абкруціць вакол чаго-н.

   • А. бочку абручом.

2. Абысці, аб’ехаць кругом; пайсці, паехаць у абход чаго-н.

   • А. лес.

|| незак. агібаць, ✂, абгінаць, ✂ і агінаць, ✂.

абаграва́льнік, ✂, м.

Прылада для абагравання.

• Электрычны а.

абаграва́льны, ✂.

Які служыць для абагравання.

• Абагравальная сістэма.

абагрэ́цца, ✂; зак.

Сагрэцца, зрабіцца цёплым.

• А. каля печы.
• Пакой абагрэўся.

|| незак. абагравацца, ✂.

|| наз. абагрэў, ✂ і абаграванне, ✂.

абагрэ́ць, ✂; зак.

Сагрэць, зрабіць цёплым.

• А. рукі.
• А. кватэру.
• А. сірату (перан.).

|| незак. абаграваць, ✂.

|| наз. абагрэў, ✂ і абаграванне, ✂.

абагу́ліць, ✂; зак.

Зрабіць калектыўным, грамадскім уласнае (сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты, жывёлу).

• А. маёмасць.
• А. зямлю.
• А. жывёлу.

|| незак. абагульваць, ✂.

|| наз. абагульванне, ✂ і абагуленне, ✂.

абагульне́нне, ✂, н.

1. гл. абагульніць.

2. Агульны вывад.

   • Шырокае а. вопыту наватараў.