Verbum

абагна́ць, ​^✂; зак.

1. Апярэдзіць у руху, бегу.

   • А. калону машын.

2. Вырасці большым, вышэйшым за каго-, што-н.

   • А. старэйшага брата.
   • А. аднакласнікаў.

3. перан. Дасягнуць большых поспехаў у параўнанні з кім-, чым-н.

   • А. таварышаў па ведах.

4. Акучыць.

   • А. бульбу.

|| незак. абганяць, ✂.

|| наз. абгон, ✂.

|| прым. абгонны, ✂ і абганяльны, ✂.

• Абгонны манеўр.
• Абганяльны плуг.