абагульне́нне, ​✂, н.

  1. гл. абагульніць.

  2. Агульны вывад.

    • Шырокае а. вопыту наватараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)