Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

задыміцца1 дзеяслоў | закончанае трыванне

Пацямнець ад дыму, сажы, задымець 1.

  • Каля такой работы скора задымішся.
  • Столь задымілася.

задыміцца2 дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць дыміцца.

задыміць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

Закапціць або забрудзіць дымам.

  • З. столь.
  • Задымленыя вуліцы.

задыміць2 дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць дыміць.

задыхацца1 дзеяслоў | закончанае трыванне

Пачаць цяжка і часта дыхаць ад быстрай хады, бегу, стомленасці.

задыхацца2 дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Пачаць цяжка і часта дыхаць (ад хвалявання, бегу і пад.).

    • З. ад хвалявання.
  2. Паміраць ад недахопу паветра, ад дыму, удушлівых газаў.

|| закончанае трыванне: задыхнуцца.

задышка назоўнік | жаночы род

Учашчанае і цяжкае дыханне, дыхавіца.

  • Пакутаваць ад задышкі.

задыяк назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

  • Знакі задыяка (абазначэнне 12 сузор’яў, праз якія праходзіць задыяк).

|| прыметнік: задыякальны.

заедзь назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік

Крылатыя насякомыя, якія смокчуць кроў з жывёлы (авадні, сляпні, мошкі і пад.).

заезд назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. заехаць.

  2. Адзін з тураў спаборніцтва ў скачках, бегу, гонках.

    • Паўфінальны з.
  3. Прыезд у пэўны тэрмін групы адпачываючых у санаторый, дом адпачынку.

    • Сёння ў доме адпачынку з.

|| прыметнік: заезны.