Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д е ё ж з й к л м н п р с т ф х ц ч ш щ э ю я

ушиб

муж.

1) (действие) удар, -ру муж.

получить ушиб — атрымаць удар

2) (синяк) выцятае месца

ушибать

несовер. удараць

ушибаться

возвр., страд. ударацца

ушибить

совер. выцяць, ударыць

ушибиться

выцяцца, ударыцца

ушибленный

выцяты, удараны

ушивание

1) ушыванне, -ння ср.

2) зашыванне, -ння ср.

см. ушивать

ушивать

несовер.

1) в разн. знач. ушываць

2) (зашивать со всех сторон) зашываць

ушиваться

1) ушывацца

2) страд. ушывацца

зашывацца

см. ушивать

ушивка

жен.

1) ушыўка, -кі жен.

(неоконч. действие) ушыванне, -ння ср.

2) зашыўка, -кі жен.

(неоконч. действие) зашыванне, -ння ср.

см. ушивать