Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ухват

муж.

1) вілкі, -лак ед. нет

2) см. кнехт

ухватить

совер. прям., перен. ухапіць, схапіць

(уловить — ещё) злавіць, улавіць

он ухватил меня за руку — ён ухапіў (схапіў) мяне за руку

мы сразу же ухватили его мысль перен. разг. — мы адразу ж ухапілі (схапілі, злавілі, улавілі) яго думку

ухватиться

прям., перен. ухапіцца, схапіцца

обеими руками ухватиться — абедзвюма рукамі ўхапіцца

зубами ухватиться — зубамі ўхапіцца

ухватка

жен. разг.

1) манера, -ры жен., звычка, -кі жен.

2) (ловкость, сноровка) спрыт, род. спрыту муж., спрытнасць, -ці жен.

ухватный

вілачны

см. ухват 1

ухватывать

несовер. хапаць

(улавливать — ещё) лавіць

см. ухватить

ухватываться

1) хапацца

2) страд. хапацца, лавіцца

ухваченный

ухоплены, схоплены

злоўлены, улоўлены

см. ухватить