ухватить
совер. прям., перен. ухапіць, схапіць
(уловить — ещё) злавіць, улавіць
он ухватил меня за руку — ён ухапіў (схапіў) мяне за руку
мы сразу же ухватили его мысль перен. разг. — мы адразу ж ухапілі (схапілі, злавілі, улавілі) яго думку
ухватиться
прям., перен. ухапіцца, схапіцца
обеими руками ухватиться — абедзвюма рукамі ўхапіцца
зубами ухватиться — зубамі ўхапіцца
ухватка
жен. разг.
1) манера, -ры жен., звычка, -кі жен.
2) (ловкость, сноровка) спрыт, род. спрыту муж., спрытнасць, -ці жен.
ухватывать
несовер. хапаць
(улавливать — ещё) лавіць
см. ухватить
ухватываться
1) хапацца
2) страд. хапацца, лавіцца