Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

унесённый

1) панесены

вынесены, мног. павыношваны

аднесены, мног. паадношваны

знесены, мног. пазношваны

занесены, мног. пазаношаны

2) украдзены, знесены

см. унести 1, 2

унести

совер.

1) (взять с собой) панесці

(вынести) вынесці, мног. павыносіць

(отнести) аднесці, мног. паадносіць

(снести вниз) знесці, аднесці, мног. паадносіць

(снести вниз) знесці, мног. пазносіць

(занести) занесці, мног. пазаносіць

2) (похитить) разг. украсці, знесці

3) перен. (отнять, поглотить) адабраць, узяць

заботы унесли много здоровья — клопаты адабралі многа здароўя

4) прям., перен. (переместить, увлечь) панесці, знесці, занесці

лодку унесло ветром — лодку панесла (знесла) ветрам

воображение унесло его далеко перен. — фантазія занесла яго далёка

еле унести ноги — ледзь вынесці ногі, ледзь уцячы

унестись

1) разг. (убежать) памчацца

панесціся

ребёнок унёсся в сад — дзіця памчалася ў сад

2) перен. (миновать) мінуць

(исчезнуть) знікнуць

3) перен. (о мыслях, мечтах) занесціся

он унёсся далеко в своих мыслях — ён занёсся далёка ў сваіх думках

см. уноситься 3