Verbum

узнаваемость

спец. пазнавальнасць, -ці жен., распазнавальнасць, -ці жен.

узнавание

1) пазнаванне, -ння ср.

распазнаванне, -ння ср.

2) спазнаванне, -ння ср., зазнаванне, -ння ср., зведванне, -ння ср.

пазнаванне, -ння ср.

3) спазнаванне, -ння ср., уведванне, -ння ср.

4) даведванне, -ння ср., дазнаванне, -ння ср.

прачуванне, -ння ср., дачуванне, -ння ср.

см. узнавать

узнавать

несовер.

1) (опознавать, признавать, распознавать) пазнаваць

распазнаваць

2) (изведывать, испытывать) спазнаваць, зазнаваць, зведваць

(познавать) пазнаваць

3) (получать представление) спазнаваць, уведваць

4) (разузнавать, получать сведения, слышать) даведвацца, дазнавацца, прачуваць, дачувацца

см. узнать

узнаваться

1) разг. станавіцца вядомым

уведвацца

2) страд. пазнавацца

распазнавацца

спазнавацца, зазнавацца, зведвацца

уведвацца

см. узнавать 1–3

друзья узнаются в беде — сябры пазнаюцца ў бядзе

узнанный

1) пазнаны

распазнаны

2) спазнаны, зазнаны, зведаны

пазнаны

3) спазнаны, уведаны

4) (о новостях, сведениях) (переводится описательно) аб якім даведаліся (дазналіся, прачулі, дачуліся)

см. узнать

узнать

совер.

1) (опознать, признать, распознать) пазнаць

распазнаць

я узнал его по голосу — я пазнаў яго па голасе

его нельзя узнать — яго нельга пазнаць

2) (изведать, испытать) спазнаць, зазнаць, зведаць

(познать) пазнаць

узнать нужду — спазнаць (зазнаць, зведаць) беднасць (нястачу)

3) (получить представление) спазнаць, уведаць

узнать чей-либо характер — спазнаць (уведаць) чый-небудзь характар

4) (разузнать, получить сведения, услышать) даведацца, дазнацца, прачуць, дачуцца

я это узнал от брата — я пра гэта даведаўся (дазнаўся, дачуўся) ад брата

мы узнали, что… — мы даведаліся (дазналіся, прачулі, дачуліся), што…

узнаться

разг. стаць вядомым

узник

уст., высок. вязень, -зня муж.

узница

вязніца, -цы жен.

узнический

уст., высок. вязніцкі