Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

уезд

ист. павет, -та муж.

уездить

совер. прост.

1) (укатать, утрамбовать) уездзіць, аб’ездзіць, абабіць, утрамбаваць

2) (измучить ездой) заездзіць, замучыць яздой

уездиться

1) (укататься, утрамбоваться) уездзіцца, аб’ездзіцца, абабіцца, утрамбавацца

2) (измучиться ездой) змучыцца (стаміцца) ад язды

уездный

ист. павятовы

уезжать

несовер. ехаць

(выезжать) выязджаць

(отъезжать) ад’язджаць

(заезжать) заязджаць

уезжать в Москву — ехаць (выязджаць, ад’язджаць) у Маскву

он уезжает на месяц из Минска — ён едзе (выязджае, ад’язджае) на месяц з Мінска

он уезжает поездом — ён едзе поездам

уезженный

1) прич. уезджаны, аб’езджаны, абабіты, утрамбаваны

заезджаны, замучаны яздой

см. уездить

2) прил. (укатанный, утрамбованный) біты, убіты, уезджаны, аб’езджаны, утрамбаваны

уезженная дорога — бітая (убітая, уезджаная, аб’езджаная, утрамбаваная) дарога

уезживать

несовер. прост.

1) (укатывать, утрамбовывать) уезджваць, аб’езджваць, абабіваць, утрамбоўваць

2) (измучивать ездой) заезджваць, замучваць (яздой)

уезживаться

1) (укатываться, утрамбовываться) уезджвацца, аб’езджвацца, абабівацца, утрамбоўвацца

2) (измучиваться ездой) змучвацца, стамляцца ад язды

3) страд. уезджвацца, аб’езджвацца, абабівацца, утрамбоўвацца

заезджвацца, замучвацца (яздой)

см. уезживать