Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

насильник

в разн. знач. гвалтаўнік, -ка муж.

насильничать

несовер. разг. прымушаць сілай

гвалтаваць

насильнически

см. насильственно

насильнический

насільніцкі

насильно

нареч. гвалтам, сілай, сілаю, сілком

(принуждая себя) цераз сілу

насильно мил не будешь посл. — сілком не будзеш любы

насильственно

нареч.

1) насільна

2) гвалтоўна

вымушана

см. насильственный

насильственный

1) (принудительный) насільны

2) (беззаконный) гвалтоўны

(вынужденный) вымушаны

насильственная смерть юр. — гвалтоўная смерць

умереть насильственной смертью — памерці гвалтоўнай (не сваёй) смерцю

насильственный переворот — насільны (гвалтоўны) пераварот

насильственная улыбка — вымушаная усмешка

насиненный

разг. насінены

насинивать

несовер. разг. насіньваць

насиниваться

страд. насіньвацца